Rob van Lieshout is de eerste bij TransitiePartners, op directeuren Melle en Marcel na, die zijn eerste kroonjaar bij het bedrijf heeft behaald. Inmiddels werkt Rob al bijna 7 jaar bij TransitiePartners en heeft het bedrijf zien groeien van een kleine organisatie met 5 werknemers naar het bedrijf wat het nu is. Rob vertelt ons over zijn tijd bij TransitiePartners, wat hij allemaal heeft meegemaakt en welke opdrachten hij het liefste doet.
Rob voor TransitiePartners
Voordat Rob bij TransitiePartners kwam werken heeft hij 8 jaar voor gemeente Utrecht gewerkt. Nog tijdens zijn studie geschiedenis is Rob bij de gemeente begonnen op het secretariaat van inburgering. Na enkele jaren runde Rob de afdeling en was het tijd om een stap naar beleid rond inburgering te zetten. Uiteindelijk ging Rob voor de afdeling Jeugd, Zorg en Veiligheid werken en hield hij zich bezig met jeugdveiligheid en de jeugdaanpak. Als nieuweling binnen Jeugdbeleid heeft Rob geleerd dat het heel nuttig is om naar de bekende weg te vragen. ‘Dan zat je met partners om tafel, dan was mijn taak gewoon om domme vragen te stellen, heel leerzaam was dat. Vragen als ‘waarom doen wij dit zo?’, ‘kan het niet anders?’ of ‘waarom doen wij dit überhaupt?’’. Ook heeft Rob hier het belang geleerd van de doelgroep in oog houden, en in gesprek gaan met de inwoner voor wie je werkt. ‘Dat doen wij eigenlijk te weinig, met gezinnen in gesprek gaan. Ook niet in het stadskantoor, maar bij de mensen thuis.’. Volgens Rob is het mantra van gemeenten eigen kracht, maar in zijn tijd bij gemeente Utrecht heeft Rob gezien dat er altijd gezinnen zullen zijn die hulp nodig zullen blijven hebben.
Na 8 jaar bij gemeente Utrecht te hebben gewerkt heeft Rob op een zondagavond een sollicitatie gestuurd naar TransitiePartners. Twee dagen later kon hij op gesprek komen in Vleuten, waar TransitiePartners toen nog gevestigd was. ‘Ik heb in eerste instantie gedacht om maximaal 5 jaar aan te kijken of als externe werken iets voor mij is’, koude acquisitie zit volgens Rob namelijk niet in zijn bloed. Inmiddels is Rob al 7 jaar verder en is hij nagenoeg zonder koude acquisitie van de ene in de andere opdracht gedoken.
Opdrachten
Na 8 jaar gewerkt te hebben voor een G4 gemeente was zijn eerste opdracht vanuit TransitiePartners Gulpen-Wittem in Zuid-Limburg met ongeveer 14.000 inwoners. Van verantwoordelijk zijn voor een klein deel van jeugdveiligheid in Utrecht werd Rob verantwoordelijk voor heel jeugd van de gemeente, en mocht hij de gemeente richting de transitie van 2015 loodsen. Sindsdien heeft hij zich steeds verder ontwikkeld op gebied van bedrijfsvoering, contractmanagement en beleid.
Sinds die eerste opdracht zijn er vele meer gevolgd. Rob vindt het fijn om altijd twee opdrachten te hebben, een grote en een iets kleinere. Een langere opdracht is meestal aan de bedrijfsvoering kant, gericht op inkoop en contractmanagement of beleid. Een kleinere opdracht is meestal een kortdurend onderzoek. ‘Op het moment dat je beleid en bedrijfsvoering combineert, dan krijg je een beter en vollediger beeld van waar je mee bezig bent. Ook krijg je een andere blik op zaken’. Volgens Rob kan het voorkomen dat, wanneer je met alleen beleid of contractmanagement bezig bent, er oogkleppen ontstaan. Soms is een stap terugnemen belangrijk. Door ook met een opdracht met een ander perspectief bezig te zijn, helpt daarbij.
Hiernaast is Rob bezig met het ontwikkelen van een inkoopmodel voor gemeenten. Hiervoor gebruikt hij ervaring die hij in de tijd heeft opgedaan bij verschillende gemeenten. Ik merk dat gemeenten gebaad zijn bij die bredere blik. Daar ben je ook externe voor, om ervaring van elders mee te nemen’.
TransitiePartners toen en nu
Toen Rob in 2015 net bij TransitiePartners werkte had het bedrijf nog hun eerste kantoor in Vleuten. In the middle of nowhere op een bedrijventerrein, wij zaten boven een vrachtwagenonderdelenhandel, daar hadden wij een kleine vergaderzaal en een kantoortje’. Beneden probeerde de werknemers van de onderdelenhandel met hun auto’s doughnuts te spinnen, boven werd de decentralisatie van het sociaal domein besproken.
Inmiddels vindt Rob dat TransitiePartners een echt bedrijf is geworden. TransitiePartners heeft zijn identiteit en expertise gevonden en is natuurlijk enorm gegroeid door de jaren heen. ‘TransitiePartners is een organisatie geworden met een heldere visie op hoe gemeenten het beste iets voor hun burgers kunnen doen. Ook heeft TransitiePartners mensen in dienst die echt in deze visie geloven’. Volgens Rob gaan wij niet op opdracht om gemeenten geld uit hun zak te kloppen, maar omdat wij geloven echt iets toe te kunnen voegen. Rob noemt als voorbeeld dat wij als bedrijf ook wel eens een opdracht afslaan, als wij ons niet in de opdracht kunnen vinden, denken dat wij de opdracht niet waar kunnen maken of geen meerwaarde kunnen leveren.
Als laatste werd Rob gevraagd om een leuke anekdote over zijn tijd bij TransitiePartners. Dit moest dan wel het verhaal van de knikkerbaan zijn. Een van Rob zijn eerste kleinere klusjes was het bouwen van een knikkerbaan. Dit doet meestal de nodige wenkbrauwen fronsen. ‘Dit verhaal vertel ik wel eens, maar Melle wil er niet aan herinnerd worden’. De knikkerbaan werd ingezet om een workshop Jeugdwet te geven bij de inkooporganisatie van een samenwerkingsverband van gemeenten. Een aantal vrijdagen is er hard gewerkt aan een knikkerbaan die verschillende doorlooptijden van jeugdhulp illustreerde. De baan heeft de nodige frustratie opgeleverd en moest gedemonteerd meegenomen worden naar de workshop. Uiteindelijk heeft alle moeite niet veel opgeleverd. De knikkerbaan die de doorloop van de jeugdhulp moest illustreren was bij iets gedemotiveerde workshopdeelnemers niet helemaal overgekomen. De legende van de knikkerbaan vertelt dat deze nog steeds op zolder bij directeur Melle staat te verstoffen. Wellicht komt deze nog een keer goed van pas!
